Zarówno Billy Wilder, jak i Gene Kelly odrzucili ofertę wyreżyserowania tego filmu.
Liza Minnelli była od początku brana pod uwagę jako kandydatka do zagrania roli Sally. Duet kompozytorski Kander/Ebb z myślą o niej właśnie pisał piosenki do filmu.
W biografii Boba Fosse'a widnieje informacja mówiąca, że to broadwayowski artysta, Mark Lambert, nagrał pieśń "Tomorrow Belongs To Me" na potrzeby filmu. Ponieważ jednak Lambert odmówił zafarbowania włosów na blond, w samym filmie pieśń tę wykonuje blond włosy statysta.
We wczesnej fazie produkcji kandydatem do roli Briana był Warren Beatty, a do roli Sally - Julie Christie.
Do roli Sally Bowles brane były pod uwagę Ursula Andress, Julie Andrews, Ann-Margret, Faye Dunaway, Jane Fonda, Jill Ireland, Glenda Jackson, Shirley MacLaine, Barbra Streisand, Brenda Vaccaro i Natalie Wood. Ostatecznie angaż otrzymała Liza Minnelli.
Około 20 brytyjskich aktorów brało udział w przesłuchaniach lub byli rozpatrywani do roli Briana, m.in.: Malcolm McDowell, David Hemmings, Timothy Dalton, Leonard Whiting, Jeremy Irons, John McEnery, Bruce Robinson, Tim Curry i Paul Nicholas.
Gdy Sally spaceruje z Brianem po ulicach Berlina, dookoła widzimy plakaty wyborcze. Tego typu plakaty pojawiły się jednak w 1932 roku, podczas gdy akcja filmu rozpoczyna się rok wcześniej.
Podczas wykonywania piosenki "Money, Money" paznokcie głównej bohaterki zmieniają kolor z zielonego na czerwony i z powrotem na zielony.
Gdy Brian przez pomyłkę zrzuca ciastko Sally na pierś, w jednym ujęciu resztki spadają jej na kolana, by za chwilę znów pojawić się na jej piersi.
Po zaśpiewaniu solo piosenki "Willkommen" konferansjer (Joel Grey) wychwala tytułowy kabaret, mówiąc m.in., że "Outside, it is windy" ("Na zewnątrz wieje"). Po ruchach jego warg widać jednak wyraźnie, że wypowiada on zupełnie inne słowo niż "windy".
W jednej ze scen Sally (Liza Minnelli) przynosi do pokoju Briana (Michael York) gramofon i puszcza płytę. Słychać wtedy wyraźnie, że płyta jest odtwarzana z prędkością 33 obrotów na minutę, podczas gdy w ówczesnych gramofonach prędkość ta wynosiła 78 obr/min.
Na początku filmu, podczas wykonywania piosenki "Willkommen", zmienia się kształt rozcięcia na dekolcie u Sally (Liza Minnelli).
Gdy główni bohaterowie szykują się do wyjazdu do Afryki, zmienia się koszula, jaką ma na sobie Brian (Michael York). Raz jest niebieska z miękko zakończonym kołnierzykiem, po chwili jest już biała, a kołnierzyk - ostro zakończony.
W poszczególnych ujęciach zmienia się model roweru, jakim jeździ Brian (Michael York) - widać to szczególnie po przednim reflektorze, który pojawia się i znika, w zależności od sceny.
Film kręcono w Berlinie oraz w Lubece i Eutin (Niemcy).
Wiele ujęć kręcono w budynkach teatrów w Monachium, gdzie wcześniej pracowała ekipa filmu "Willy Wonka i fabryka czekolady".
Liza Minnelli z pomocą swojego ojca, Vincente Minnelliego, sama "zaprojektowała" wszystkie swoje fryzury.
Jedyny film, który, mimo że zdobył aż osiem Oscarów, to nie sięgnął po nagrodę dla najlepszego filmu.
Piosenka pt. "Married" została użyta także w oryginalnej, scenicznej wersji musicalu.
W wersji filmowej Sally Bowles jest Amerykanką, a Brian - Brytyjczykiem. Tymczasem w oryginalnej, broadwayowskiej wersji jest na odwrót.
Przygotowując się do roli konferansjera Joel Grey podjął intensywną naukę, aby uzyskać jak najlepszy niemiecki akcent.
Pieśń "Tomorrow Belongs To Me", wykonywana przez młodego nazistę, to w rzeczywistości utwór amerykański o zabarwieniu niemieckiej pieśni patriotycznej. Skomponowany przez Freda Ebba oraz Johna Kandera, przez lata utożsamiany był z hymnem nazistów, a ich autorzy - posądzani o antysemityzm. Ebb i Kander nie kryli oburzenia z tego powodu tym bardziej, że sami mają żydowskie pochodzenie.
"Tomorrow Belongs To Me" to jedyny utwór wykonywany poza tytułowym kabaretem, jaki wywodzi się z oryginalnej wersji scenicznej.
Kilka lat przed nakręceniem tego filmu Liza Minnelli zaśpiewała "Maybe This Time" podczas występu ze swoją matką (czyli równie słynną Judy Garland) w teatrze London Palladium w dzielnicy City of Westminster.
Pierwowzorem postaci Sally Bowles była Jean Ross, młoda Angielka, próbująca zostać aktorką, którą Christopher Isherwood poznał osobiście podczas swojego pobytu w Berlinie.
Zdjęcia do tego filmu kręcono od lutego do lipca 1971 roku.
Na początku filmu widać siedzącą w kabarecie kobietę z papierosem w ręku. Jest to nawiązanie do obrazu "Portret dziennikarki Sylvii von Harden" pędzla Otto Dixa.